Το ιταλικό κράτος το 2003 άρχισε να χρηματοδοτεί το Project MOSE (Modulo Sperimentale Elettromeccanico), που περιλαμβάνει την τοποθέτηση ατσάλινων πυλών "εισόδου και εξόδου" των υδάτων, που θα κείτονται οριζόντια στον βυθό του ωκεανού στις τρεις λιμνοθάλασσες που οδηγούν, αντίστοιχα, στην είσοδο στο λιμάνι της πόλης. Όταν η παλίρροια σηκώνεται επικίνδυνα, αέρας θα παροχετεύεται μέσα στις πύλες αυτές, που θα σηκώνονται και θα φράσσουν τα νερά της Αδριατικής. Φυσικά το σχέδιο αυτό δεν προβλέπει τη σταδιακή άνοδο της επιφάνειας των θαλασσών σε επίπεδο πλανήτη.
Ερευνητές, κλιματολόγοι και περιβαλλοντολόγοι, ακόμη και φοιτητές που κάνουν εργασίες πάνω στο θέμα αυτό, αντιμετωπίζουν πλέον τη Βενετία ως "εργαστήριο μελέτης'.
Παράλληλα με τον κύριο όγκο του έργου τους, ενεργοποιούνται και σε συστήματα αποξήρανσης των ελών, άντλησης λάσπης από τα κανάλια, στεγανοποίησης των τειχίων στις όχθες των παραποτάμων , ανανέωσης και αναπαλαίωσης των γεφυρών και των συντριβανιών, εξύψωσης των πεζοδρομίων.
Οι επιστήμονες δηλώνουν απερίφραστα πως το επίπεδο των θαλασσών υψώνεται με ρυθμο τρία χιλιοστά ετησίως κατά μέσον όρο, και πως ο λόγος είναι η αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας, η τήξη των παγετώνων και των δύο Πόλων της Γης και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι πιο άμεσα πληττόμενες περιοχές του πλανήτη είναι οι ακτές της Ινδονησίας στον Ειρηνικό Ωκεανό, η Παπούα Νέα Γουϊνέα, οι Φιλιππίνες και τα νησιά του Σολομώντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου