Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΒΕΡΟΝΑ

Η Βερόνα (ιταλικά: Verona‎) είναι πόλη της βόρειας Ιταλίας, έδρα της της ομώνυμης επαρχίας της περιφέρειας του Βένετο. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Αδίγη (στα ιταλ. Adige, Άντιτζε). Έχει περίπου 265.000 κατοίκους, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστικός δήμος του Βένετο και ο τρίτος μεγαλύτερος στη βορειοανατολική Ιταλία. Η μητροπολιτική περιοχή της Βερόνας καλύπτει μια έκταση 1.426 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με πληθυσμό 714.274 κατοίκους. Είναι ένας από τους κύριους τουριστικούς προορισμούς στον ιταλικό Βορρά, χάρη στην καλλιτεχνική κληρονομιά της, τις ετήσιες εκθέσεις, τις παραστάσεις λυρικού θεάτρου στην περίφημη Αρένα (Arena di Verona), το αρχαίο αμφιθέατρο που χτίστηκε από τους Ρωμαίους. Τρία από τα έργα του Σαίξπηρ διαδραματίζονται στη Βερόνα: Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Οι δύο κύριοι της Βερόνα, και Το ημέρωμα της στρίγγλας. Η πόλη έχει βραβευθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, λόγω της αστικής δομής και της αρχιτεκτονικής της.

Είναι μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, καθώς έχει αναπτυχθεί η μεταλλουργία, μηχανουργία και ελαφρά βιομηχανία. Έχει Πανεπιστήμιο και εκκλησίες, καθώς και άλλα αξιοθέατα, όπως τα Παλάτσο ντελ Κομούνε, Παλάτσο ντελ Γκοβέρνο και το φρούριο Καστελβέκκιο (Παλιό Κάστρο, στα ιταλ.).

Η ετυμολογία του ονόματος "Verona" είναι άγνωστη. Μπορεί να προέρχεται από το "Vera", ίσως το όνομα ενός Ετρούσκου, ή μπορεί να είναι γαλατικής καταγωγής. Μπορεί να είναι το όνομα μιας ρωμαϊκής οικογένειας ή να προέρχεται από το λατινικό "ver",που σημαίνει "άνοιξη". Όμως, σύμφωνα με ένα μύθο, ο θρυλικός ιδρυτής της πόλης, ο γαλατικός οπλαρχηγός "Brenno", ονόμασε το νέο κατοικημένο κέντρο "Vae Roma", δηλαδή «καταραμένη Ρώμη», που στη συνέχεια, στο πέρασμα των αιώνων, έγινε Βερόνα. Μια άλλη θεωρία είναι ότι είναι συνδεδεμένο με το ποτάμι. "Vera" ήταν ένα όνομα του ποταμού Adige πριν από την υιοθέτηση του τωρινού ονόματος. Όπως και σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις στην Ευρώπη, το όνομα της πόλης σχηματίζεται με την προσθήκη της κατάληξης -ona που σημαίνει οικισμός πάνω. Η πόλη ήταν μερικές φορές γνωστή στην αρχαιότητα ως "Welsch-Bern" στα γερμανικά.

Οι ακριβείς λεπτομέρειες της πρώιμης ιστορίας της Βερόνας παραμένουν ένα μυστήριο. Μια θεωρία είναι ότι ήταν μια πόλη των Ευγενών, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να την παραδώσουν στους Κενομάνους (550 π.Χ.). Με την κατάκτηση της κοιλάδας του Πάδου, το έδαφος της Βερόνας έγινε ρωμαϊκό (περίπου το 300 π.Χ.). Η Βερόνα έγινε μια ρωμαϊκή αποικία το 89 π.Χ., και στη συνέχεια ένα municipium το 49 π.Χ. όταν οι πολίτες της παραδόθηκαν στη ρωμαϊκή φυλή Publilia ή Publicia. Η πόλη έγινε σημαντική επειδή ήταν στη διασταύρωση πολλών δρόμων. Ο Στιλίχωνας νίκησε τον Αλάριχο και τους Βησιγότθους του εδώ στο 403. Όμως, αφού η Βερόνα κατακτήθηκε από τους Οστρογότθους το 489, η γοτθική κυριαρχία της Ιταλίας ξεκίνησε. Υπήρχε η φήμη ότι ο Θευδέριχος ο Μεγάς είχε χτίσει ένα παλάτι εκεί. Παρέμεινε υπό την κυριαρχία των Γότθων σε όλο το Γοτθικό Πόλεμο (535-552), εκτός από μια μέρα το 541, όταν ο βυζαντινός αξιωματούχος Αρτάβαζος έκανε μια είσοδο. Οι λιποταξίες που έλαβαν χώρα μεταξύ των Βυζαντινών στρατηγών σχετικά με τη λεία, κατέστησαν δυνατό στους Γότθους να ανακτήσουν την κατοχή της πόλης. Το 552 οι Βαλεριάνοι μάταια προσπάθησαν να εισέλθουν στην πόλη, αλλά ήταν μόνο όταν ήταν τελείως πεπεισμένοι ότι οι Γότθοι την παρέδωσαν.

Το 569 κατακτήθηκε από τον Αλβοΐνο, το βασιλιά των Λομβαρδών, στου οποίου τη βασιλεία ήταν, κατά μία έννοια, η δεύτερη πιο σημαντική πόλη. Εκεί, o Αλβοΐνος ο ίδιος σκοτώθηκε από τη σύζυγό του το 572. Οι δούκες του Τρεβίζο συχνά διέμεναν εκεί. Στη Βερόνα ο Adalgisus, γιος του Desiderius, το 774 έκανε την τελευταία απελπισμένη αντίσταση του προς τον Καρλομάγνο, ο οποίος είχε καταστρέψει το βασίλειο των Λομβαρδών. Η Βερόνα ήταν τότε η συνήθης κατοικία των βασιλέων της Ιταλίας, και η κυβέρνηση της πόλης γινόταν κληρονομική στην οικογένεια του κόμη Milo, πρόγονο των κόμεων του San Bonifacio. Από το 880 έως το 951 οι δύο Βερεγγάριοι κατοικούσαν εκεί. Ο Όθωνας ο Α' παραχώρησε στη Βερόνα τη μαρκιονία που εξαρτιόταν από το Δουκάτο της Βαυαρίας. Όταν ο "Ezzelino ΙΙΙ da Romano" εξελέγη Podestà, το 1226, ήταν σε θέση να μετατρέψει το γραφείο σε μία μόνιμη εξοχότητα, και το 1257 προκάλεσε τη σφαγή 11.000 Παντοβάνων στην πεδιάδα της Βερόνας (Campi di Verona). Μετά το θάνατό του το Μεγάλο Συμβούλιο εξέλεξε ως Podestà τον "Mastino I della Scala" και μετέτρεψε τη "signoria" σε μια οικογενειακή κατοχή, αν και άφησε στους αστούς ένα μερίδιο στην κυβέρνηση. Αφού απέτυχε να επανεκλεγεί Podestà το 1262, πραγματοποίησε ένα πραξικόπημα, και αναγορεύθηκε αρχηγός του λαού, με την εντολή των κοινόχρηστων στρατευμάτων. Με μεγάλη εσωτερική διχόνοια πέτυχε τη δημιουργία αυτού του νέου γραφείου, στο οποίο ανατέθηκε η λειτουργία επιβεβαίωσης του Podestà. Το 1277, ο "Mastino dello Scala" σκοτώθηκε από την φατρία των ευγενών.

Το Μουσικό Σχολείο Αλίμου στην "Αρένα" της Βερόνα